Tagarchief: oulipo

Eerste pagina’s van La Prisonnière: Marcel verblijft in Parijs en heeft Albertine, na een intrigerend slotakkoord over jaloezie in Sodome et Gomorrhe, zover weten te krijgen om met hem onder één dak te gaan wonen. Elke avond komt ze even … Lees verder →

I rest my case. (Verliefdheid, p.381-382) Je wil je krachten meten met de zee,maar snel verlies je de kust uit het oog;wanneer je verliefd bent, trekt analoogje passie ras de rede met zich mee.

Veelbelovend begin van deel II, 3 van SG: een lange en duizelingwekkende passage over slaap en dromen, met als gevolg kwatrijn nummer 116: De tijd is in het duister zoekgeraakt:of je iets horen kan, valt te bezien.Niets is waarachtig, alles … Lees verder →

Bijna klaar met deel II, 2 van Sodome et Gomorrhe. Lang gepuzzeld op het opstandig gebruik van adjectieven door Mme de Cambremer, zoekend naar het juiste diminuendo, waarvan het slotwoord kon rijmen met wat ik in mijn hoofd had. Wanneer … Lees verder →

(Saniette timide, p.328) Je moet voorkomen dat je zachtjes praat,want niemand luistert als men je niet hoort:gezegend met de gave van het woordben je alleen wanneer men je verstaat.

Lange en best lastig te lezen overpeinzing over het gedrag van “geïnverteerden”, en of je ze herkent als ze tegenover je staan. Dit naar aanleiding van de vergissing van Baron de Charlus op het moment dat hij aan tafel bij … Lees verder →

Bij het schrijven van kwatrijn 108 deed zich iets merkwaardigs voor. De schilder Elstir heeft een afkeer van de beeldhouwer Ski, omdat hij in deze man gebreken weerspiegelt ziet die hij zelf denkt te hebben overwonnen. Het herinnert hem eraan … Lees verder →

Klein feestje: nummer 100 is klaar, ergens op één derde van S&G. De verteller heeft z’n eerste twijfels bij de geaardheid van Albertine, en raakt er maar niet over uitgepiekerd. (Auto-intoxicatie, p.199-200) Je kon er onherroepelijk op wachten:ze zijn helaas … Lees verder →